Baby-led weaning, η εμπειρία μας

Πώς να ξεκινήσει κανείς να γράφει μία τόσο μεγάλη ιστορία γεμάτη με κάθε είδους συναισθήματα; Γυρίζω πίσω και θυμάμαι το απίστευτο άγχος και την αγωνία που είχα. Αγωνία για την πολυπόθητη έναρξη των στέρεων και άγχος για την ανταπόκριση που θα είχαν τα μικρά χεράκια σε αυτή. Baby-Led Weaning ή αλεσμένα; Λαχανικά ή φρούτα; Με πιάτο ή χωρίς; Ατελείωτα τα ερωτήματα όμως πάμε να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…

Πριν την έναρξη

Ένα μήνα πριν την έναρξη, ίσως και νωρίτερα, άρχισε η μελέτη και η προετοιμασία (η δική μας, του μωρού, της κουζίνας). Το γεγονός ότι και οι δύο γονείς είχαμε να ακούμε μόνο ιστορίες αφαγίας από τους γονείς μας για την έναρξη των στέρεων αλλά και για αργότερα με είχε κάνει να πιστέψω ότι θα είχαμε να αντιμετωπίσουμε το ίδιο. Όμως, παράλληλα, με έκανε να πεισμώνω και να ψάχνω ακόμα περισσότερο ώστε το παιδί μου να έχει καλύτερη σχέση με το φαγητό από αυτή που είχα εγώ. Διάβασα πολύ, πήρα αποφάσεις, προετοίμασα τα πάντα και οπλίστηκα με υπομονή, το άγχος όμως εκεί.

Τι διάβασα

Με βάση όλα όσα διάβασα σε βιβλία ή στο μεγάλο φωτεινό “βιβλίο”, το Internet, αποφάσισα ότι θα ξεκινούσα με τροφές αυτούσιες και δεν θα έδινα ρυζάλευρο ή άλλες έτοιμες κρέμες. Έμαθα και για το Baby-Led Weaning και τις διαφορές του από τα αλεσμένα, για τα προτερήματα και τα μειονεκτήματα της κάθε μεθόδου. Αποφάσισα ότι θα δείξω και τους δύο τρόπους στα μικρά χεράκια δίνοντας έτσι την ευκαιρία να επιλέξει. Στην πραγματικότητα ίσως ο φόβος να μην μου επέτρεπε να δώσω βάρος εξαρχής στο BLW. Το καλύτερο όμως που έκανα σε αυτό το διάστημα της προετοιμασίας είναι ότι διάβασα το εξαιρετικό βιβλίο “Προικισμένα μωρά, εμπνευσμένοι γονείς Για μια άλλη προσχολική διατροφή” του κυρίου Παπαβέντση. Τον συγγραφέα τον γνώριζα ήδη μέσα από τα άρθρα του που με είχαν βοηθήσει ήδη σε αρκετά θέματα.

Το βιβλίο σταθμός

Το βιβλίο με βοήθησε να διαχειριστώ το άγχος μου (όχι, δεν κατάφερα να το αφήσω τελείως στην άκρη), να το καταλαγιάσω για την ώρα. Δεν είναι ένα βιβλίο για το baby-led weaning, είναι ένα βιβλίο για τη βρεφική και νηπιακή διατροφή το οποίο θεωρώ απαραίτητο να διαβαστεί από κάθε νέα μαμά. Διαβάστηκε μέσα σε 5 μέρες, πράγμα δύσκολο αν αναλογιστεί κανείς την αυπνία και τους θηλασμούς που ήταν η μόνιμη καθημερινότητα μας. Από τότε ανέτρεξα δεκάδες φορές εκεί, το έχω προτείνει σε εκατοντάδες μαμάδες και θεωρώ ότι με έκανε να εμπιστευτώ το παιδί μου και να αντιληφθώ ότι είναι ένας μικρός άνθρωπος όπως εμείς. Διαβάζοντας το συνειδητοποιεί κανείς με πόσο σεβασμό και αγάπη πρέπει να αγκαλιάζουμε τις ανάγκες του αλλά και τις δύσκολες μέρες του. Όμως για όλα αυτά θα έπρεπε να γράψω ένα ξεχωριστό άρθρο (επιφυλάσσομαι για το μέλλον).

Η προετοιμασία

Τι χρειαζόμασταν ή τι νομίζαμε ότι χρειαζόμασταν

Η λίστα για όσα θα χρειαζόμασταν ήταν μικρή ενώ κάποια τα είχαμε ήδη.

• Καρεκλάκι φαγητού – Checked

• Παρασκευαστής βρεφικής τροφής/Ατμομάγειρας 4 σε 1. Checked (Μόνο το 1 από τα 4 χρησιμοποίησα να ξέρετε αλλά ήταν δώρο στη γέννηση)
• Μπολάκια, πιατάκια, κουταλάκια – Checked
• Στη συνέχεια προστέθηκε το tidy tot – Από τις πιο χρήσιμες αγορές

Πώς προετοίμασα τα μικρά χεράκια

Τα μικρά χεράκια κάθονταν άψογα από 5 μηνών, ωστόσο δεν έδειχνα απολύτως κανένα ενδιαφέρον για το φαγητό. Φυσικά, αυτό δεν με προβλημάτιζε ωστόσο αυτό που ξεκίνησα να κάνω είναι να τον βάζω στο καρεκλάκι του (αφού καθόταν όπως προανέφερα) την ώρα που τρώγαμε ώστε να μας παρακολουθεί. Επιπλέον, του έδινα τα καινούρια του πιατάκια και κουταλάκια ώστε να τα περιεργαστεί, να παίξει μαζί τους και να εξοικειωθεί. Ο λόγος που το έκανα αυτό ήταν για να αποφύγω να τα δει σαν παιχνίδι όταν θα ξεκινούσαμε τις τροφές. Εάν τα έχει πιάσει στα χέρια του και τα έχει γνωρίσει τότε θα επικεντρωνόταν στο φαγητό και δεν θα ήταν ένα άγνωστο παιχνίδι.

Πώς ξεκινήσαμε

Όταν τα μικρά χεράκια ήταν 6 μηνών και 3 ημερών το ταξίδι μας στις γεύσεις, τις υφές και τα αρώματα ξεκίνησε. Βέβαια δεν ήταν ένα εύκολο ταξίδι, δεν ήταν ένας δρόμος που στρώθηκε με λουλούδια μπρόκολου και κουνουπιδιού, κάθε άλλο. Ωστόσο ξεκίνησε με λίγη γλυκοπατάτα, καρότο και κολοκύθι. Το πώς ακριβώς όμως σας το περιγράφω παρακάτω.

Τι επέλεξα

Μετά από όλη την προετοιμασία, τη μελέτη και την έρευνα αποφάσισα ότι θα προσφέρω στα μικρά χεράκια 2 επιλογές κι εκείνα θα επέλεγαν, baby-led weaning ή αλεσμένα και κουτάλι. Πιστεύω ότι ακόμα και σε τόσο μικρή ηλικία μπορούν να κάνουν επιλογές και γνωρίζουν καλύτερα από εμάς τις ανάγκες τους. Τα μικρά χεράκια θήλαζαν μέχρι τότε αποκλειστικά και δεν δέχτηκαν ποτέ μπιμπερό με το γάλα μου οπότε σίγουρα αυτό κάτι θα σήμαινε. Έτσι, έκανα τα λαχανικά στον ατμό, κράτησα μερικά μακρόστενα κομμάτια στην άκρη και τα υπόλοιπα τα άλεσα. Έτσι συνέχισα για περίπου 10 μέρες. Δεν έτρωγε τίποτα, κάποιες μέρες απλά πάτησα με το πιρούνι ενώ πάντα άφηνα και κομμάτια. Έκανα υπομονή αλλά το άγχος συνέχιζε και μεγάλωνε.

Τι επέλεξε

Τα μικρά χεράκια για 10 ημέρες δεν έδειχναν ενδιαφέρον για τίποτα, ίσα που τα περιεργαζόταν. Ενώ όταν πήγαινα να τον ταΐσω με κουτάλι γύριζε στο πλάι το κεφάλι του επιδεικτικά. Δεν έκλαιγε, δεν έσφιγγε το στόμα, απλά γύριζε το κεφάλι. Εισαγωγές γίνονταν αλλά δεν έτρωγε. Μία μέρα όμως καθώς τον είχα αγκαλιά και έτρωγα μπανάνα έδειξε ενδιαφέρον και ζήτησε. Αυτό ήταν! Του έδωσα και έφαγε και κάπως έτσι καθάρισε το μυαλό μου και πλέον ήξερα τι έπρεπε να κάνω. Την επόμενη μέρα κάθισα μαζί του στο τραπέζι και σταμάτησα να προσπαθώ να τον πείσω να δοκιμάσει. Επιπλέον άφησα μπροστά του μόνο κομμάτια, απλά έτρωγα από το πιάτο μου χωρίς να του μιλάω. Και ναι, επιτέλους η στιγμή για να αρχίσει να τρώει. Έπιασε το μπρόκολο και το έφαγε όλο. Η χαρά μου απερίγραπτη όπως φαντάζεστε. Τα μικρά χεράκια είχαν επιλέξει το baby-led weaning

Πότε ξεκίνησε να τρώει

Η αρχή

Τα μικρά χεράκια μπορεί να ήρθαν σε πρώτη επαφή με τις στέρεες 6 μηνών όμως χρειάστηκαν 10 μέρες για να αρχίσει να τρώει. Μικρές ποσότητες αλλά έτρωγε. Φρούτα άργησε πολύ να φάει μετά τον 9ο μήνα, έτρωγε μόνο μπανάνα ενώ οτιδήποτε είχε πορτοκαλί χρώμα το απέρριπτε. Λάτρευε οτιδήποτε πράσινο ενώ αγάπησε το κρέας. Έτσι πορευτήκαμε τον 1ο μήνα μας με το baby-led weaning.

Και η συνέχεια

Ενώ μόνο μετά τον 7ο μήνα μπορώ να πω ότι άρχισε να τρώει πιο ικανοποιητικά και αύξησε τις ποσότητες. 7μιση μηνών είδα για πρώτη φορά να απολαμβάνει πραγματικά το φαγητό του χάρη στο μπούτι (κοπανάκι) κοτόπουλο με κουρκουμά και πορτοκάλι. Είχα κάνει τις επιλογές του. Αυτό όμως είναι ένα παιδί από τα εκατομμύρια που μεγαλώνουν σε όλο τον κόσμο και γι’ αυτό θα ήθελα να σας παρακαλέσω να μη μπείτε στη διαδικασία σύγκρισης. Υπάρχουν παιδιά που έφτασαν στο έτος για να ξεκινήσουν να τρώνε ενώ άλλα τους πήρες ακόμα περισσότερο γι’ αυτό τονίζω στο σημείο αυτό πως κάθε παιδί είναι διαφορετικό και σεβόμαστε τις ανάγκες και το χρόνο του. Προσφορά και υπομονή.

Πώς πρόσφερα τις τροφές

Αρχικά να σημειώσω ότι τον πρώτο μήνα μαγείρευα για τα μικρά χεράκια κυρίως στον ατμό και λιγότερα βραστά όμως από τον 7ο μήνα και μετά άρχισα να μαγειρεύω κανονικά εννοείται χωρίς ίχνος αλατιού. Στα φαγητά της κατσαρόλας έβαζα το λάδι στο τέλος ενώ αν ήθελα να τσιγαρίσω το έκανα με λίγο νερό δηλαδή άχνιζα. Για τα φαγητά φούρνου έβαζα δύο διαφορετικά πυρέξ, ένα μικρό για τα μικρά χεράκια με κομμάτια κατάλληλα για να μπορεί να τα πιάσει και ένα μεγαλύτερο για εμάς στο οποίο αλάτιζα, έβαζα το λάδι από την αρχή και έκοβα μικρότερα τα λαχανικά.

Λαχανικά/φρούτα

Τα λαχανικά και τα φρούτα τα πρόσφερα σε μακρόστενες φέτες οι οποίες ήταν τέτοιες σε μέγεθος ώστε να μπορεί να το πιάσει με τη χούφτα του και να προεξέχουν από αυτή. Τα λαχανικά ήταν βρασμένα τόσο ώστε να μην λιώνουν μόλις τα έσφιγγε στη χούφτα του αλλά αν ασκούσες πίεση θα έλιωναν. Αν γλιστρούσαν τα άφηνα με τη φλούδα (πχ αβοκάντο, μπανάνα) ή δημιουργούσα εγκοπές με cutters, με το μαχαίρι ή ένα κόπτη λαχανικών. Δεν θέλουμε να τους γλιστράνε γιατί αυτό θα τους δημιουργήσει εκνευρισμό. Πάντα αφήνουμε ένα κομμάτι μπροστά τους και προσθέτουμε αν χρειαστεί. Στο βίντεο στο τέλος του άρθρου δείχνω παραδείγματα και εξηγώ περισσότερα σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα.

Κρέας

Το κρέας αρχικά το πρόσφερα σε μακρόστενο μπιφτέκι (το πρώτο που είχα δώσει είχε μόνο μπρόκολο και καρότο). Στη συνέχεια πρόσφερα το κρέας σε ίνες (δεν θέλουμε να είναι πολύ λεπτές για να μπορεί να το πιάσει) ενώ τέλος έδωσα το κοπανάκι κοτόπουλο, δηλαδή το μπουτάκι, και αυτό πραγματικά το απόλαυσε και έγινε το αγαπημένο του.

Γιαούρτι/σπιτικές κρέμες

Για το γιαούρτι και τις κρέμες διάβασα και εφάρμοσα τα προγεμισμένα κουταλάκια. Τι είναι τα προγεμισμένα κουταλάκια σας ακούω να λέτε. Είναι απλό, γέμιζα και άφηνα μπροστά του ένα κουταλάκι. Τα μικρά χεράκια έπιαναν και έφερναν το κουτάλι στο στόμα (άλλες φορές με μεγάλη επιτυχία κι άλλες με λιγότερη) και την ίδια στιγμή εγώ ετοίμαζα το επόμενο κουτάλι αφήνοντας το μπροστά του στο τραπέζι. Τα μικρά χεράκια άφηναν το άδειο κουτάλι και έπαιρναν το επόμενο και πάει λέγοντας. Αν ένα κουτάλι έπεφτε κάτω εννοείται ότι είχα έτοιμο back up και 3ο κουτάλι. Δείτε τις προτάσεις μου σε κουταλάκια εδώ, εδώ κι εδώ.

Εισαγωγή τροφών

Η μέθοδος baby-led weaning αναφέρει ότι από την αρχή κάνουμε εισαγωγή σε όλες τις τροφές και πως δεν κρατάμε εισαγωγές. Ωστόσο εγώ επέλεξα να τηρήσουμε 2ήμερες εισαγωγές για τον πρώτο μήνα μόνο. Από τον 7ο μήνα και μετά και αφού δεν είχαμε ιστορικό αλλεργιών στην οικογένεια σταμάτησα να τηρώ εισαγωγές και πρόσφερα τα πάντα εκτός από αλάτι, μέλι και φρέσκο γάλα. Ενώ, εισήγαγα πρώτα τα λαχανικά και στη συνέχεια προχώρησα στις υπόλοιπες κατηγορίες τροφίμων.

Εισαγωγή γευμάτων

Κι εδώ το baby-led weaning μιλάει για την εισαγωγή όλων των γευμάτων από την αρχή. Η προσωπική μου άποψη βέβαια είναι ότι οι μέθοδοι είναι για να προσαρμόζονται στις ανάγκες μας, στο παιδί που έχουμε απέναντι μας και στις οικογενειακές συνήθειες. Έτσι, έκανα σταδιακή εισαγωγή γευμάτων δηλαδή ξεκίνησα αρχικά με το μεσημεριανό, στη συνέχεια πρόσθεσα το δεκατιανό, έπειτα το απογευματινό, μετά το πρωινό και τέλος το βραδινό.

Πετούσε το φαγητό κάτω

Αρχικά να αναφέρω ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό ένα βρέφος να πετάει το φαγητό κάτω. Ένα μωρό πετάει το φαγητό ουσιαστικά για να εξασκήσει τη λεπτή δεξιότητα του ανοίγοντας και κλείνοντας τα δάχτυλα του και εξασκώντας με τον τρόπο αυτό το συντονισμό ματιού-χεριού. Η ρίψη του φαγητού δεν είναι σε καμία περίπτωση σκόπιμη. Με τον τρόπο αυτό μαθαίνουν αν αυτό που θα αφήσουν θα επιστρέψει, αν θα κάνουν θόρυβο, ουσιαστικά μαθαίνουν τον κόσμο.

Τι έκανα όταν πετούσε το φαγητό

• Δεν σχολίαζα και δεν το απέτρεπα
• Χρησιμοποιούσα στην αρχή το tidy tot και δεν έφτανε να πετάει κάτω και στη συνέχεια είχαμε πιάτο με βεντούζα.
• Άρχισα να στρώνω στο πάτωμα τραπεζομάντηλα μίας χρήσης, όχι και τόσο οικολογική λύση όμως πλέον υπάρχουν και επιφάνειες που πλένονται.
• Όταν έβλεπα ότι πήγαινε να πετάξει τον κατεύθυνα ώστε να τα βάλει στην τσέπη της σαλιάρας.
• Τον απομάκρυνα από το τραπέζι. Αν αρχικά είχε δείξει ενδιαφέρον για το φαγητό ενώ λίγο μετά άρχιζε να πετάει το φαγητό κάτω το λάμβανα ως σημάδι ότι είχε τελειώσει και ήταν ώρα να σηκωθεί.

Πρώτες βοήθειες

Κατά τη γνώμη μου, οι πρώτες βοήθειες για βρέφη και παιδιά είναι σχεδόν επιτακτικό να έχουν παρακολουθήσει όλοι οι γονείς αλλά και οι εκπαιδευτικοί. Ανεξάρτητα από τη μέθοδο σίτισης, ανεξάρτητα από την ηλικία, ανεξάρτητα από το οτιδήποτε οι πρώτες βοήθειες σώζουν ζωές και θεωρώ απαραίτητο να έχουμε παρακολουθήσει τουλάχιστον ένα σεμινάριο για πρώτες βοήθειες στη ζωή μας.

Τι κάναμε εμείς σαν γονείς

Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να ζητήσουμε από τον παιδίατρο μας να μας δείξει πώς αντιδράμε σε περίπτωση πνιγμονής. Όλοι οι παιδίατροι μπορούν να σας το δείξουν αν το ζητήσετε. Κι ενώ εγώ είχα παρακολουθήσει στο παρελθόν πρώτες βοήθειες η επανάληψη είναι πάντα μία καλή ιδέα. Στη συνέχεια, παρακολουθήσαμε και οι δύο γονείς ένα ολοκληρωμένο σεμινάριο πρώτων βοηθειών για βρέφη και παιδιά κι εκεί συνειδητοποίησα πόσα πράγματα είχα ξεχάσει με τα χρόνια ενώ και οι δύο νιώθαμε μεγαλύτερη σιγουριά για το οτιδήποτε.

Gagging και πνιγμονή

Είναι δύο διαφορετικές καταστάσεις που συχνά συγχέονται και μπερδεύουν όπως μπέρδευαν κι εμάς. Για να ξεμπερδέψουμε το μυαλό μας αλλά και για να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα κάθε ένα από τα δύο παρακολουθήσαμε βίντεο για το gagging (το οποίο είναι ένα αντανακλαστικό που έχουν τα βρέφη για να σπρώξουν έξω την τροφή που πάει πιο πίσω και δεν μπορούν να τη διαχειριστούν, στην πορεία αυτό το αντανακλαστικό το χάνουμε). Φυσικά το πιο ξεκάθαρο και το πιο βοηθητικό για να αναγνωρίζουμε πότε είναι gagging και πότε επεισόδιο πνιγμονής ήταν το σεμινάριο πρώτων βοηθειών από το οποίο μάθαμε τα χαρακτηριστικά τους συμπτώματα και τις διαφορές τους.

Τι έμαθα από όλη αυτή την εμπειρία / Tips

• Έμαθα να εμπιστεύομαι το ένστικτο μου και τα μικρά χεράκια.
• Κυρίως έμαθα να σέβομαι τα μικρά χεράκια.
• Τα μικρά χεράκια αγάπησαν το φαγητό, γεγονός που πιστεύω πως είναι επακόλουθο του ότι δεν δέχτηκε πιέση.
• Πλύνε, πλύνε και ξαναπλύνε. Έμαθα να κάνω υπομονή και να δείχνω ανοχή στον χαμό που άφηνε πίσω του μετά από κάθε γεύμα ενώ φυσικά και έκανε μπάνιο μετά από κάθε γεύμα. That’s baby-led weaning.
• Οι καλύτερες αγορές που έκανα ήταν εκείνες για το tidy tot και τις σαλιάρες με τσέπη.
• Δεν χρειάζονται δόντια για να φάνε κομμάτια. Τα 2 πρώτα δόντια εμφανίστηκαν 12 μηνών και μέχρι τότε τα ούλα έκαναν την ίδια καταπληκτική δουλειά.
• Το BLW είναι ένα υπέροχο παιχνίδι, λίγο messy play, αλλά υπέροχο. Ενεργοποιεί όλες τις αισθήσεις και έκαναν το φαγητό διασκεδαστικό. Δεν θα πρέπει να μας ανησυχεί που παίζουν με το φαγητό τους αφού μέχρι το έτος η κύρια τροφή παραμένει το γάλα.
• Η λεπτή του κινητικότητα και ο συντονισμός ματιού-χεριού δεν θα μπορούσαν να εξασκηθούν καλύτερα.
• Τα βρέφη μπορούν να απολαύσουν το φαγητό τους.
• Προσφορά, προσφορά και πάλι προσφορά. Χρειάζεται να δώσουμε μία τροφή πάνω από 15 φορές μέχρι να δείξουν ενδιαφέρον για εκείνη και να τη φάνε.
• Το tidy tot ήταν ότι καλύτερο για τις βόλτες μας.
• Μπορούσα να φάω κανονικά μαζί του.
• Έμαθα να είμαι πάντα σε εγρήγορση.
• Η ποικιλία είναι σημαντική.
• Χρειάζονται καθαρά πιάτα, όχι φορτωμένα και μεγάλες ποσότητες. Έμαθα να αφήνω λίγα μπροστά του και να συμπληρώνω όταν χρειαστεί.

Video

Παρακολουθήστε εδώ το βίντεο στο οποίο μιλάω για την εμπειρία μας με το BLW. Το βίντεο είναι διάρκειας μισής ώρας και σε αυτό περιγράφω την εμπειρία μας ενώ αναλύω περισσότερο κάποια σημεία, όπως τις κοπές στις τροφές.

Επίλογος

Σίγουρα έχω ξεχάσει πράγματα και σίγουρα θα επανέλθω για να προσθέσω περισσότερα. Μην ξεχνάτε ότι είμαι μόνο μία μαμά που παραθέτει την εμπειρία της. Σε καμία περίπτωση δεν είμαι αρμόδια για να σου δώσω οδηγίες για τη δική σας έναρξη στις στέρεες. Όποια μέθοδο και αν επιλέξετε δείξτε σεβασμό κι εμπιστοσύνη στα μικρά σας. Ακολουθήστε τους ρυθμούς του με υπομονή και παρακολουθήστε πρώτες βοήθειες. Να θυμάστε πως κάθε παιδί είναι μοναδικό και οπωσδήποτε διαβάστε το βιβλίο “Για μια άλλη προσχολική διατροφή” (ειδικά αν έχετε άγχος). Καλή σας αρχή και καλή δύναμη. Θα χαρώ να διαβάσω και τις δικές σας εμπειρίες.

Το περιεχόμενο αυτού του blog αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία της εταιρίας LITTLE HANDS BLW. Συνεπώς, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ κάθε αναδημοσίευση, αντιγραφή ή τροποποίηση του χωρίς την έγγραφη συγκατάθεση της εταιρίας. Εάν ενδιαφέρεστε για το περιεχόμενο του blog, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας για να συζητήσουμε πως θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε.